The Fast Food Kings (B) Blue Monday Concert - Blues 'n Roots Blauwe Kater Leuven (16-12-2019) reporter & photo credits: Rootsville info club: Blauwe Kater info artist: The Fast Food Kings © Rootsville 2019

"The Fast Food Kings"...nee het betreft hier geen charme offensief van Gert & co van de "Blauwe Kater" om voor hun klanten als kerstkado een "Food Truck" op de Vismarkt te placeren. Nee, het gaat hier over een nieuwe blues 'n roots band uit ons eigen Vlaanderen. Omdat ze bij een groep meestal spreken van vier muzikanten en een drummer beginnen we hier maar eens met de introductie van de shufflelaar van deze "The Fast Food Kings", het is dan ook ne speciale hè!

Aan de drums zit er niemand minder dan de batteur van "Les Generals Jack" maar ook uit het verleden van bij bluesband "El Fish", Toon Derison, een verdere introductie hoeft niet bij Toon. Als het vocale uithangbord en ook de smoelschuiver van dienst is er Wim Degeest. Wim zagen we recent nog op "Bierbeek Blues" tijdens het laatste maar dan ook allerlaatste optreden (?) van "Binger". Op de black & white keys hebben we Christophe Neys. Hij zocht eerst zijn heil in jazz en funk en wordt zomaar voor de leeuwen gegooid aan het blues publiek in de "Blauwe Kater".

Als gitaarslinger staat hier Rico Ulens op het podium. Hij is bekend van bij diverse groepen en ook muziekstijlen. Zo speelde hij onder meer bij de "Wild Deuces", "The Mighty Quiffs", "Britt Bones & The Undertakers" maar voor zijn portie blues 'n roots ook bij "Howlin' Bill". Rico is ook gitarist bij "Shotgun Sally" en zorgt nu voor de greasy 'n dirty rifjes bij "The Fast Food Kings". Als allerlaatste is er ook nog de man op de gitaar met de dikke snaren en dan hebben we het over de ouderdomsdeken van de band, bassist Rusty Thomas. Zijn verleden moeten we gaan zoeken bij "Ben Crabbé & the Floorshow" maar was in het verre verleden ook al te zien en te horen op "Jazz Bilzen", een festival waarvan de meeste studenten hier vanavond aanwezig misschien nog nooit hebben gehoord. Een "Werchter" avant la lettre!

Samen vormen ze "The Fast Food Kings" en brengen ze blues die zoals ze het zelf verkondigen ontstaan is uit de blues van Howlin' Wolf en gedoopt werd in "Muddy Waters". Een nieuwe activiteit op onze Belgische blues podia dus tekenen we met "Rootsville" en "Gevarenwinkel" uiteraard present hier in de "Blauwe Kater". Uh Huh, Oh Yeah!

Ze openen hier just in time in een onvervalst "T-Bird Rhyhtm" met "Can't Tear It Up Enuff". ook met het daarop volgende "Riding In The Moonlight" blijven we bij Kim Wilson en zijn T-Birds. Met nummers als "Sick and Tired" en "I Smell Trouble" maken we hier vanavond een reisje van Texas richting Chicago en voelen de aanwezige blues liefhebbers zich hier goed in hun vel. We krijgen de laatste tijd alle soorten blues die op ons afkomen maar het voelt toch goed aan om eens naar de ol'school terug te keren.

Na "When The Lights Go Out" kunnen we wat stoom aflaten met een slow bluesje als "Cross You Heart" en krijgen we net voor de koffie de outswinger "My Babe" van... "The Fabulous Thunderbirds". Het moet zijn dat kim Wilson hier recent op 4 november in "Het depot" een onuitwisbare indruk heeft nagelaten. Grapje uiteraard want ook wij zijn fan. Tijdens de korte break wordt het nog wat bijschaven via de knoppen maar muzikaal zit het snor.

In het tweede gedeelte van hun passage hier in de "Blauwe Kater" brengen deze "The Fast Food Kings" ook enkele minder bekende nummers maar met "I'm Ready" en het bij "Sun" ontleende "Tigerman" zit de schwung er meteen terug in. Ook naar het einde toe van dit concert diepen ze er weerom eentje uit het arsenaal van Mister Wilson met "Baby Please Don't Lie To Me". Afsluiter wordt zo nog een traditional gospel uit 1922 met "This Train" bij wijze om zo er een beetje kerstsfeer in te brengen. We want more, we want more, en ja we willen nog meer "Fabulous Thunderbirds" dus krijgen we het ook met "The Crawl"...

't Zit er op en nu? Naar de McDonalds zeker :-). Knap gasten en het is duidelijk dat juliie na amper 3 concerten volledig op elkaar ingespeeld zijn. Bij wijlen door merg en been snijdende harpgrooves, heerlijke gitaarsolo's en een den Toon die nog net niet van achter zijn drumstel uitkwam. Het zit hem in de genen natuurlijk. Nog hier en daar wat fine-tuning en jullie kunnen zelfs aan een "Tribute Tour" beginnen voor de "Fabulous Thunderbirds" en wie houdt daar nu niet van? Wel de teksten uit het hoofd leren Wim want het zijn bijna allemaal klassiekers en sommigen kunnen wij zelfs mee kelen. Nadien werpen we dan met ganse bloempotten :-)

Dit was het hier voor dit jaar in de "Blauwe Kater" met de "Blue Monday Concerts" en zo vallen de niet-studenten van Leuven en omstreken nu in een zwart gat. Voor de aanvang van het nieuwe seizoen raadpleeg de kalender van de "Kater" of die van Rootsville. Rest er nu nog uit volle borst te zingen van...

We'll have a blue christmas without you
We'll be so blue just thinking about you...

Back in 2020!